Ingat kat arwah cheir samang, dia rajeng dok berpatong masa aku haloh-haloh dulu. tapi satu rangkaiang pantong yang dilagukannya, aku ingat lagi sape laning. Kebetulang lani zamang semuanya dibukukang, aku terjeromoh dengang bait-bait pantung ni sebahagiangnya dari puisi-puisi lama dari negeri Pahang. Kut mana buleh sape kut Sik, ni tak thu laa.. zamang tu bukangnya ada internek.. Ni lah pantong dia...
Tetak tebu betong,
sadar pokok pinang,
belaghak masok dusung,
sewa gajah Tok Nang.
Gajah Tok Nang bujuk,
sewa tiga ghiyal,
mana tepat tido,
jaga tengok wayang.
Wayang balek pitu,
topeng balek dindeng,
jaga anak menatu,
jatuh tipa lembing.
Lembing buatang siang,
tikang badan tuli,
mana musuh siang,
Mulung tak dak lagi.
Mulong tipa rawan,
minyek dalang piring,
menatu nak berjalan,
banyak orang ighing.
p/s : kok kalu ada masa, aku tre rakang lagu ni.. ikuk intonasi yang akbu blaja dari cheir...
No comments:
Post a Comment